osi obrotu
Encyklopedia PWN
techn. sposób obróbki skrawaniem polegający na wykonywaniu otworów w pełnym materiale za pomocą narzędzia (wiertła), które porusza się ruchem obrotowym i posuwowym wzdłuż osi obrotu;
urządzenie do rozdzielania ciekłych mieszanin niejednorodnych (np. zawiesin, emulsji, mieszanin cieczy) na składniki o różnej gęstości;
zegar, którego działanie jest oparte na okresowych ruchach ciał niebieskich, np. obrocie Ziemi dookoła Słońca i wokół własnej osi, ruchach pulsarów.
żyroteodolit
instrument geodezyjny do wyznaczania w terenie azymutu geograficznego;
[gr.],
punkty, w których oś obrotu Ziemi przecina jej powierzchnię; szerokość geograficzna biegunów wynosi odpowiednio +90° na północy i –90° na południu; długość geograficzna jest nieokreślona;
stożkowe wgłębienie na końcu obrabianego na obrabiarce wałka, w które wchodzi kieł maszyn., podpierający wałek i jednocześnie ustalający oś obrotu podczas obróbki;
